​

Yıldız gibi kayarım
Ağlarından sıyrılırım
Haddinden fazla yürüdün yanımda
Tuzaklarıma gebe zihnin

Yakamdan düşmez huyundan vazgeçmezsin
İpini bıraktığım an salınır gidersin
Ne bulursan sararsın
Aymazsın doymazsın

Yıldız gibi parlarım
Sırma gibi saçlarım
Kırdığım makasın
Maksadını anladım

Taşlar ateşe bürünür atmosferimde
İnler düştükleri yer
Verdiğim hasa dördüncü derece baki
Sensiz bir hayat totemimdi

Pirince giderken düşürdüğün bulgurlar
Ya kuşlara yem ya da
Evrilip hurma oldular
Geçer yaz’ın gelir kış’ın
Edelilen, tecelli eder akın akın