​

Bir adam tanıdım, içiyordu dertlerine, 

Sordum: 'Be arkadaş bu kadar içmek neyine' 

Önce bir durdu, baktı gözlerimin içine, 

Çok çekmiş anlaşılan, acıdım bu hâline.. 

Her kadehde sanki bir teselli arıyor gibiydi, 

Kimbilir belki yaralarını sarıyor gibiydi, 

Belki de içi yalnızlıktan yanıyor gibiydi, 

Gözünde anılar bir bir canlanıyor gibiydi.. 

Bir zamanlar seviyormuş canından çok birisini, 

Anlatmış; dağlara, taşlara bitmeyen sevgisini, 

Söylemiş görenler, başkasıyla kaçıp gittiğini, 

Yıkılmış dünyası, affeder mi hiç ihanetini.. 

İsyanlar ediyordu bu hâllere düşürenlere, 

Önce sevip, bir hoş edip, sonra çekip gidenlere, 

Tutamıyordu gözyaşlarını, kaybolan günlere, 

Gülüp geçiyordu, 'candan seviyorum' diyenlere..