​

Gece ayaz düşünce üşür bedeni 

Sıcak bir yuvası yok yalnız o garip 

İstemez hiç kimseden utangaç biri 

Yiyecek lokması yok açtır o garip 

Şaşırmışda kendini yol nere gider 

Belli sevdikleri hep gözünde tüter 

Bir an olsun gülmekmi onda ne gezer 

Yaşamak hevesi yok mutsuz o garip 

Hep içine atıyor dertler birikmiş 

Sevdikleri bir anda bırakıp gitmiş 

Hor görende olmuş yürek ezilmiş 

Yanında sevdiği yok dertli o garip