2000

Verse 1:
Yine duman oldum gecenin koynunda,
Sensizliğin yangını hâlâ ciğerimde…
Adını sayıklarken, nefesim tükeniyor,
Bir kül gibi savruldum bu rüzgârın içinde…

Söyle, hangi yollar seni bana getirir?
Hangi dua duvarları aşar da seni geri verir?

Nakarat:
Dert benim, tasa benim, hasret benim…
Bir sigara yakar gibi içime çektim seni…
Duman duman oldum, tükendim,
Ama hâlâ sönmedi, kalbimdeki yangın…

Verse 2:
Bir şişe yalnızlık, bir kadeh pişmanlık,
Ne içsem de silinmiyor gözlerin aklımdan…
Yüzünü unuturum sandım,
Ama sesin hâlâ yankılanıyor odamda…

Söyle, hangi söz unutturur seni?
Hangi şarkı dinlemez acımı, hangi melodi?

Nakarat:
Dert benim, tasa benim, hasret benim…
Bir sigara yakar gibi içime çektim seni…
Duman duman oldum, tükendim,
Ama hâlâ sönmedi, kalbimdeki yangın…


Ne gidişin geçti, ne izlerin silindi,
Ne de dindirdi içimdeki sancıyı zaman…
Ben hâlâ sensizliğe alışamadım…

Nakarat:
Dert benim, tasa benim, hasret benim…
Bir sigara yakar gibi içime çektim seni…
Duman duman oldum, tükendim,
Ama hâlâ sönmedi, kalbimdeki yangın…