​

ASIL DERT

Senin yollarında
Taşlar dolu
Aşılmayan..
Dipsiz çukurlar var
Çıkılmayan..
Mevsimin yaz olsa da
Fırtanaların var
Toprağın tarumar ..
Denizlerin yanıyor
Duman duman..
Yine de biliyorum ben seni
Hırçın girdaplarda
Yolunu kaybetmiş
Her bitişte kaçıp
Bir mazluma sığınan
Pişman ve çaresiz
İçinde sessizce ağlayan
Bir çocuk var..
Sevgiden mahrum
Örselenmiş yüreğin var..


Üzülme çocuk
Senin derdinden daha vahim
Çok ama çok büyük bir dert var..
Öyle bir dert ki dilsiz..
Kör ve sağır bir yara var..
O çocuğu yaslayıp göğsüne
Koşulsuz ,bedelsiz , aşkla
O başı okşayan kaç el
Kaç yüce gönül var?
Üzüldüğüm
Derdin kendisi değil a çocuk
Dermansız dert mi var?
Çare olmayı unutan
Çare olmayı bilmeyen hatta
İstemeyen bir SÜRÜ var..
Dertleri yarıştıran ama
Merhem olmayanlar var..


Dert hep var
Hep olacak da..
Asıl dert
DERMAN OLAMAMAK DA..