​

Beni hatırla sen her sonbahar da
Alevi ruhumu sarsan aşkından
Hatırla döktüğüm gözyaşlarımı
Geceler gölgeyi biçtiği zaman..


Esen rüzgar tarumar ettikçe teni
Rest çekip attıkça yaprak misali
Takati kalmayan yeryüzü gibi
Karanlık çökünce beni hatırla..


Miğfer ettim göğsümü acılarına
Bir düş ki uzanır sarnıçlarımda
Bekliyordum aşkı bakışlarında
İçinde koparsa kambur fırtına
Hayal kırıklığında beni hatırla..


Bil ki yalnız geldim yalnız gideceğim
Öyle sevmiştim ki tekti gerçeğin
Rotamı kaybedip perişan ettin
Bu dünyada cehennemi deneyimlettin
Ne zaman görsen giden bir naaş
Beni hatırla da damlat aşkla yaş..


Nereye bakarsan orda ben varım
Göz bebeklerine yerleşsin ahım
Yarattığın depremde kaldı enkazım
Yüreğine çöksün tertemiz aşkım
Vicdanı duyunca beni hatırla..


İncecik gönlümü ne çok üzmüştün
Betimsiz bırakıp bolca bölmüştün
Sanma ki adalet kumdan bir kale
Attığın darbeyle bil ki ölmüştüm
Çaresizlik içinde beni hatırla..


Sana sevgilerden taçlar yapmıştım
Başına beni beni takmıştım
Lâyık olmadığını çok geç anladım
Umudun koynunda beni hatırla
Lânetim olsun ki asla unutma..