20000

Sâye


[Nakarat]
Âsûde bir leylde yandım, sükûtla baş başa,
Sâye düşer kalbime, sen yoksun, dünya yaşasa da.
Derûnumda fırtına, teşne kalbim susuz hâlâ,
Visal bir hayal oldu, hicran gerçek, yara.

[Verse 1]
Reftârın uzak, yavaş, adımların yankı,
Nûrânî yüzün silik, içim karanlıkta.
Sebat ettim, dedim “sus”, kalbim müstağni kaldı,
Ama müşkülpesent gönül yine seni aradı.

Hâlet-i rûhiye darmadağın,
Tefekkür içinde, geceyle yalnızım.
Vakar takındım dıştan, içimde firkat,
Süveydâmda isim var, ama yüzün hayal artık.

[Nakarat]
Âsûde bir leylde yandım, sükûtla baş başa,
Sâye düşer kalbime, sen yoksun, dünya yaşasa da.
Derûnumda fırtına, teşne kalbim susuz hâlâ,
Visal bir hayal oldu, hicran gerçek, yara.

[Verse 2]
Meşk ettim kalemle, kalemkâr bir isyanla,
Zâtın düşmüş sayfalara, mahfuz hatıralarla.
Beyhude bir bekleyiş, dönmez artık o âlem,
Serencam belli: sensizlik, bu benim cehennem.

Mütebessim anılar, içimde mütereddit hâller,
İhtiram duydum sana, hâlâ kalpte izler.
Mücrimim belki ama suçum sevmekti,
Müstehzi kader güler, “aşkı kim yendi ki?”

[Köprü]
Maksûd bendin, şimdi mevhum bir düş,
Sükûtla konuşurum, sesimi duyan yokmuş.
Derûn yanar, visal uzak, firkat ağır,
Yalnızlığın ortasında, kalbim hâlâ zar.

[Nakarat – Final]
Âsûde bir leylde yandım, sükûtla baş başa,
Sâye düşer kalbime, sen yoksun, dünya yaşasa da.
Derûnumda fırtına, teşne kalbim susuz hâlâ,
Visal bir hayal oldu, hicran gerçek, yara.