200

biliyorum evet sönük bütün ışıklar
içimde yetenek ama yok olur burda
seyrek değildi yıldızlar, bakış açın dar
beni görmek istersen göklere fısılda

sorsan yalnız bi çocuğa ben bir hiçim der
yürüdüm gölgelere gelmedi içimden
aydınlıkla taşsa bile bütün resimler
kaosla doldurur seni yanlış seçimler

gerçeklere götür beni, gerçeklere götür
evet parlıyorum sanıyosun ruhumsa bi kömür
gibi, tatmamış bir insanı bak her sevgi öldürür
sorup durma aynı şeyi silindi gülüşüm

başarının anahtarını yutmuş gibiyim
tüm tuşlara basmak ne zamandan beri günah
şansımı alıp güneşe fırlatmış gibiyim
belki çekip tutar beni ölümden dolunay