​

Bir yol daha var ama gidemiyorum 

Senden öteye 

Hüzün ırmaklarından geçiyorum 

Yalnızlık karanlık bir kuyu 

Bilinmez sularından içiyorum. 

Ellerin gün oluyor sonra 

Temmuz da üşüyorum 

Sesinde ki sıcaklık kaybolunca 

Bir sürgündür diyorum kalbim kabullenmelisin gidişini.  

Beklediğim köşe başlarından özür diliyorum 

Çünkü sen gelmeyen otobüslerin durağısın 

Ve ben sarhoş olamıyorum. 

Gitme sesindeki merhamet kuşlarını özlüyorum 

Tenindeki büyüleyici koku 

Duyumsamazsam ölüyorum.