​

hayalimi sarıyorum yakmaya hazırım
bu son sözlerinin verdiği hasar
bi deli rolü alıp oynamak istedi
aklıma hükmeden psikopat adam

karmaşık hislerim tekrarı isterim
yaşantım vasat bi filmin bitişi
eksilir hevesim saygılar gibi
hep başa sarıyorum sayıklar gibi

dinleyin dedim bu nefretin dili
elimde bıçak bi katil gibiyim
katledip herkesi sırıtmak giibi
bu düşünce kimsenin umrunda değil

bulutlar gelir üstüme büsbütün
uçurumun ağzı bu bilincim ölü
sormayın halimi yalan çok abi
çözdüğün kördüğüm bir gülün ömrü

paraşüt yok ama ikamet everest
yazıyorum deli gibi öfkemi severek
dar geliyoken bu taştığım koca kent
çıkamadım ışığa hiç sanki bi labirent

kopardım kilidi ve aranıza girdim
her fikrim tehlikeli panik olan biri gibi
serin gelir evim buzun içi gibi iglo
dilim bugün kalemime emrini verdi

karardı gökyüzü dolunaya denk gelip
ellerim titriyo en zora ver beni
atmadım adım geri gözlerim pek değil
perdemi söküp atıp izledim her şeyi

anladım palavra bu samimi yaklaşım
yaradıkça işe tabi en güzel insanım
bırakamam dumanı elim ona alışık
sarardı suratım komedisi yılışık

gözüktü ayrılık kapılarım kapalı
gökyüzü yarıktı her yerim ıslak
kalmadı amacım yıkamadım yapıtı
her şeye rağmen umudum parlak