​

Sen ve ben, sanki suçlu gibiyiz
Sözlerde kaybolduk, telafuzda bir hiçiz
Aldanmak kolay, zor olanı biz seçtik
Zaman geçti ama değişmeyen tek bizdik

Seninle her şey bir masaldı, biz inanmıştık
Ama yolun sonunda kaybolduk, yanılmıştık
Ellerim boş, ama hatıralar dolu
Seninle olmak, kalbimdeki tek yoldu

Güneş battı, gece soğudu
Ama hâlâ kalbimde bir umut dolu
Belki bir gün döneriz geri
Ama o zamana kadar kalbim limandaki tek bir gemi

Her şey bitmedi, ama sen sustun
Adımlarım ağır, senle kayboldum
Kafamda yankılanan, bir tek sen varsın
Ama biliyorum, bu aşk artık bir mayın

Gecenin sessizliğinde kafamın içindeki sesleri susturamazken
Yalnızlığa sürükleniyordum
galiba bu okyonusta çırpınan bir geminin sonu gibi