15000

Verse:1
Bir yol var ve giden gider,
Kendi hayatı kalanı üzer.
30 yıl geçer neneler gider kalan dedeler ömür biçer. Ve dünya döner her köşesinden kokun siner yatağıma, otağıma.
Bridge:
Yoldan geçerken selam verir, 1₺ ister belki abi der. Sakalları tenindeki is gibi yüreği hapis gibi isyan eder.
Aç karnıyla kucağında karnı aç bir çocukla, bir anne yüzü silinmiş gözünden sakınır.

Işıklar kızarır,
Süratler azalır,
Suratlar asılır,
Teyipte Gürses Ağır Ağır!
Almış eline çekpası,
silsin abisi nolacak camı.

Verse:2
Ve dünya döner saraylardan bülbülüm eder,
ne eder kendileri bile bilmezlerken,
sokakta kıstırılmış kadın şokunda haberler. Ve dünya döner bütün aydın beyinler bir bir çeker gider ve dünya döner.

Aynı yol giden gider zirvede dövize eşlik eder abiler ve teyzeler, camlardan bağırır.
“kemal abi ekmek ver deftere yazdır.”
Bilirsin ki, hayat Na bâki,
giden dönmez belki, Doldur be Saki…