4000

Istasyon da insanlar,
Sadece sayılarla var olduklarına bakmayın her bir insanın farklı uzun hikayeleri var
Hepsi farklı insanlar var olan acıklı anıları var mutlu güzel günler ile varlar onlar
Ve şimdi büyük bir ihtimal hepsi o anılarda var olan diğer insanı uğurluyorlar İstasyonlar ,istasyon dolusu insanlar
El sallıyorlar arkalarından, ağlıyorlar, bazıları mutluk bazıları ise hüzün ile ağlıyor belki
El sallıyorlar gözlerinde canlanan diğer yarilarinin hikayeleri ile
Ve bir de ben varım işte var olmak için çabalayan
Özleyen, heyecan, duyan onca insanın içinde bir de ben varım
Var olma düşüncesinde çokça uzun zamandır uzak olan ben
Duygusuzlugumun içinde duygulu insanların nasıl hissettiklerini anlamaya çalışan bir adet ben
Bekleyen bi kimsesi olmayan
Diğer yarısını büyuk bi ihtimalle yarım kalmış diğer bir hikayede bırakan ben
El sallayacak kimsesi olamayan ben
El sallayabileceği sarılabileceği insanlar da kendi hırsı yüzünden kaybeden ben,
Diğer insanları izliyorum
Merakla hikayelerini hayal ediyorum
Duygularını hissetmeye çalışıyorum kendi pas tutmuş duygusuz kalbimle
Hayatta yaşadığı hangi sey onu bu istasyona getirdi
Hangi yarım kalmış hikayenin yarasını taşıyor kalbinde benim gibi