30000

Kıta 1:

Karanlık düşerken hayatın yorgun omuzlarına,
Bir umut küresi parlar derinlerde, söner mi asla?
Sessiz çığlıkların ardından doğar her sabah,
Kirli sokaklarda dahi yeşerir inancın tohumu.

Nakarat:

Kırık zincirler düşer umudun ayak izine,
Her adım bir şarkı, her nefes yeni bir umut.
Gecenin karanlığı bile solsun bir gün,
Kalbimde yükselen güneş söndüremez bu umudu.

Kıta 2:

Yıkılmış hayallerin enkazında filizlenir sevda,
Solgun yüreklerde bile çalar yeniden yaşam davulu.
Rüzgâr savurur toz bulutlarını korkuların,
Gökyüzünde bir güvercin süzülür arzuların izinde.

Nakarat:

Kırık zincirler düşer umudun ayak izine,
Her adım bir şarkı, her nefes yeni bir umut.
Gecenin karanlığı bile solsun bir gün,
Kalbimde yükselen güneş söndüremez bu umudu.

Köprü:

Tut ellerimi, düşsek de kalkarız birlikte,
Gözlerinde saklı bir ışık var, yıkılsa da dünya.
Küllerimizden doğarız, yıldızlarla süzülürüz,
Umut var olsun yeter, gölgeler dağılır ufkumuzda.

Nakarat (Tekrar):

Kırık zincirler düşer umudun ayak izine,
Her adım bir şarkı, her nefes yeni bir umut.
Gecenin karanlığı bile solsun bir gün,
Kalbimde yükselen güneş söndüremez bu umudu.