14000

Aydınlık sokakların karanlık çocuğu
Aydınlık sokakların karanlık çocuğuyum
Hepimizin içinde bir yaraya dokundum
Markaların dünyasında kayboldum
Sonsuzluğa uzanan bir yolda çırpınışlarım var


Bir avuç umutla açtığım kapılar
Kısık sesimle haykırdığın gerçekler
Gökyüzünde uçuşan binlerce hayalim
Ama gerçeklerin acımasız yaraları var

Aydınlığın gölgesinde güneşin sıcaklığı
Karanlığın içinde kaybolan zamanın yalnızlığı
Her gün yeniden doğan umutların içinde
kaybolan hayallerimin izleri var

Yazın güneşinde yüzen ruhum
Kışın karında kaybolan çocukluğum
İlk baharın umutla açılan tomurcuğum
Son baharın yapraklarında düşen hayallerim var

Bir şans verdim kendime inandım dayandım
Kimse beni durduramaz sandım
Kendime güvendim akışa kapılmadım
Ama nedense yapamadım


Şimdi sıra sende
Rolünü seç, bu senin seçimin
Hayatın sahnesinde, senin kendi stilin
Zayıf mı, güçlü mü, sen karar ver
Kendine güvenen herkes kazanır bu yolda

Kendini sınırlama, özgür ol bu hayatta
Bak neler oluyor sonra
Karanlıkta bile olsan bu hayatta
Umut seni tutar ayakta
Kendini sınırlama, özgür ol bu hayatta
Bak neler oluyor sonra


Bu senin seçimin boş vaatlere kapilma
Sonra gider geleceğin

Bunlar sana son sözlerim ve vaatlerim
Zaman sınırlı asla geri gelmez
Haykır, bağır , çağır ama kalk sonunda
Zorluklar önünde diz çökme asla
Kendine güvenen herkes kazanır bu yolda