​

Acı kahvenin acı dolu anları 

Sabahları gözleri yaşlı evimin camları 

Gökyüzü güler ama akıtır damları 

Kiradan yüksekti elektrik zamları 

Darmadağın kaldı aklın kütüphanesi 

Kalabalık artık gökyüzü sahnesi 

Pişmedimi daha kalbimin yahnisi 

İçimdeki ruhta cümle dahisi 

Rüzgar bedenimi soğukla aldatır 

Patikalar ayak izleriyle kaplıdır 

İyiliğin şans biletlerini kaptırır 

Fakirlik zenginin villasını yaktırır 

Nakarat 2x 

Sokaklar is kokar bilmezdim 

Göz yaşım hep akar silmezdim 

Derdime dert katar bitmezdim 

Hayata hep kızgınım ama gitmezdim 

Çiçekler  açmak istedim ilkbahardaki gibi 

Hep yeşil kalmak istedim ağaçlar gibi 

Sadece mutlu olmak  istedim 

Ama ağaçlarda sonbaharda yaprak döker düşünemedim Beceremedim aslında dünyadan kaçmayı 

Çıkaramadım beynime saplanan saçmayı 

Severdim ama hergün kafama takmayı 

Kötülüklerin babası oldum kimseyi takmayıp 

Sarsıntılı rüyalar arasında kalakaldım 

Neyse ki unutması daha kolaydı 

Unutma diye  sözlerim sana dolaylı 

Yaşamak denilen şey en büyük şakaydı 

Nakarat 2x 

Sokaklar is kokar bilmezdim 

Göz yaşım hep akar silmezdim 

Derdime dert katar bitmezdim 

Hayata hep kızgınım ama gitmezdim