7000

Boş bir odanın ortasında
umutlarım ve ben baş başa
Beni bekleyen bir son var
hazır mıyım hem de asla

ne gücüm var ne de hevesim
yetmiyor artık bir küçük tebessüm
kurudu dallarım düşüyor yapraklar
şimdi ben nasıl yeşereyim

rol yaptığım yeni bir gün daha
maskemi taktım bu sabah da
mutlu sandı eş dost akraba
kendimi inandırdım aynada ki yalana

yenemedim kaderi şu fani bedende
varamadı kalp huzur denen gül bahçesine
ne yaptıysam olmadı geçtim bir köşeye
hatıralar önüme geldi tutunamadım hiç birisine