4000

Zor zamanlar geçti üstümden iz bırakıp
Kimse görmedi içimdeki yangını, ben tek başıma sakladım
Sustum, güldüm
Ama içim sahipsiz bi’ sokak gibiydi, yankıdan geçilmezdi gecede

Dediler ki güçlü dur, dedim tamam
Ama kimse bilmedi o sessizlikle kaç gece hesap tuttum zamanla
Birini seversin ya hani, ama kader
onu senin yanına vermez, en uzağa yollar habersizce

Ben susar gibi konuştum,
Sözlerim gözümdeydi, duyan olmadı
Her şeyi içimde boğuştuğum
Bi’ sevdaydı anlatamadım
Görmek yetmiyor bazen,
Anlamak için yanmak lazım
Kelimeler düğüm oldu
Boğazımda kaldı...

Geceler uzun, düşler kısa
Yarına umut mu desem, yoksa vazgeçişin arka kapısı mı?
Yoruldum diyemediğim her an, içimde bir savaş daha patladı
Kimseler anlamaz çünkü bu kadar sessiz fırtına az yaşandı

Bir bakış bazen bağırır
Bir gülüş gerçeği yutar
O gülüşler vardı ya hani,
İçimde kalan tek hatıran

Sana dokunamadan sevmek,
Bir şehirde kaybolmak gibi
Kalabalık ama çok yalnız
Ve hep çıkmaz bir sokak gibi…

(Nakarat)
Ben susar gibi konuştum,
Sözlerim gözümdeydi, duyan olmadı
Her şeyi içimde boğuştuğum
Bi’ sevdaydı anlatamadım
Görmek yetmiyor bazen,
Anlamak için yanmak lazım
Kelimeler düğüm oldu
Boğazımda kaldı...


Ben hâlâ ordayım… sen çok uzakta belki
Ama bil, bazı şarkılar susmaz, sadece kalpte yankı yapar sessizce…