250

On yedimde duruldum körpe kaldı gururum
Tam yaşamayı sevmişken neden tekrar vuruldum
Sorun değil alışırım ama sonum olacaktı hatıraların
Seni başkasıyla biliyorken haram olacaktı yarınlarım

İstanbul'da nefes alırken Ankara'yla bozuşurum
Sen sakın üzme kendini ben kendimi avuturum
Dönersen geriye beynim yapma dur diyecek
Seni delicesine seven kalbim bunu nasıl hazmedecek

Hatıralarında yetmiyor bana sen lazımsın
Yorma güzel gözlerini akmasın tek bir yaşın
Hani paramparça olan kalbimi sen saracaktın?
Haklısın ben yine iyi bildiğin dilarayım hala safım

Silemediğin gibi değil bildiğin gibiyim iyiyim işte
Dilek ağacında sallanan tek şey gül olmayacak bu gidişle
Yetmiyor olmuyor nefes vermiyor hiç bir oksijen
Benim gururum kalmadı ne olursun geri gel