200

güçlü kalmaya devam edebilir miyim
ellerin benim ellerimde olduğu sürece
parçalarım düşüyor
bunu görmelerine izin verme
derinlerde umutla yaşardım
kapımın önünden kötüler gelip geçerdi
her zaman arkalarda bir yerlerde kendimi kapana kıstırırdım
çünkü hiçbir bu yerden daha güvenli olamazdı
köprülerin üstünden geçiyorum
rüzgara arkadaşlık ediyorum
ve diyorum ki "bu anı ölene kadar hatırla"
yabancılara içimi döküyorum
taşları sökülmüş kaldırımlarda zamanım gelene kadar ağlıyorum
sonra aklımın derinlerinde
"unutulmuş" olacaksın yankılarını duyuyorum
koşuyorum ama düşmek istemiyorum
çünkü hatalarım diz boyu
bana zamanı geldiğinde yeterli olduğunu bileceksin diyecek misin
ama sakın söyleme
düştüğümü asla söyleme
parçamın düştüğünü asla görme
sonumun böyle geldiğini öğrenemezler
değiştir şimdi döngüyü
ne zaman yeterli olacağım
ne zaman pas tutmuş hayatım hayallerimin esiri olacak
unutulmuş olmak istemiyorum