400000

Verse 1: Her güneş batışı içimde bir iz bırakır
Kırık saatlerde kaybolmuş bir yarın var
Geçmişin izleri aklıma düğüm atar
Anılar soğuk bir duvar gibi karşımda durur, bakar

Hayallerim yerle bir, umutlarım küllenir
Gözlerimde karanlık, içimde sessiz bir deniz
Düşlerim, sahipsiz gölgeler gibi peşimde
Gerçeklerse dipsiz bir kuyuda derinlere iner

Nakarat: Unutamam, bu hayat her darbede beni yoğurur
Her adımda ruhum bir parça daha soğurur
Korkularım benden geriye kalan bir hatıradır
Ve ben bu çorak dünyada yalnızca bir yabancıyım

Verse 2: Sokaklar sessiz, yalnızlık tek dostum
İçimde kaybolmuş bir çocuk, yıllarca mahsur
Zamanın çarkları altında ezilmiş her saniye
Beni daha da uzaklara iter, soğuk ve acımasız

Gölgelerde bir yankı, silinmiş hatıralar
Kaçtığım yerlerde yeniden buldum kendimi
Sözlerim sustu, kalbimde bir fırtına esti
Bu döngüden çıkmak istesem de yolum hep geri

Nakarat: Unutamam, bu hayat her darbede beni yoğurur
Her adımda ruhum bir parça daha soğurur
Korkularım benden geriye kalan bir hatıradır
Ve ben bu çorak dünyada yalnızca bir yabancıyım

Outro: Sözlerim bir gün yankılanacak, bu karanlık sokaklarda
Gerçeklerim yüzleşecek yalanlarla savaşta
Her kaybediş, her yara, yeniden doğuşun tohumu
Ve bir gün, o da unutamayacak, sessizce yankılanacak her duygu...