10000

Her gün saat on ikide yeni yaşıma girdim ben.
Hatta bazen üç yaş birden,
Bazen ise beş yaş birden.
Güzel günler ilerdeymiş,
Koştuk, geldik acılarım ve ben.
Onlar tabi benleyken bir anlamı kalmadı.

Akşam saat dokuzda, yeni yaşım ve ben,
Gidiyorduk öylece umudumun peşinden.
Umut bana dedi ki güler bugün boş veren,
Onlar tabi benleyken boş veren de olmadı.

Bugün saat on ikide, yeni yaşıma girdiğimde,
Yaşamı seveceğim, tüm iyimserliğimle.
Yaşam bana dedi ki: “ hor görme kendini delir!” işte sana bir hile.
Onlar tabi benleyken deliren de olmadı.