500

Kendini bil çok çalış çocuk
Geçmişe git ailen de bozuk
Orta iki ful leblebi tozu
Lise geçince değişiyor dozu
Kapandım sadece bu dizelere
Gitmek istemedim hiç aile evine
Çok çalıştım söz verdim kendime
Derdimi anlattım dolu defterlere
Sadece dizeler değil yumruklarım kanlı
Çocukluktan kaldı kalbin yarısı yaralı
Kimse anlamadı müzikle olan bağımı
İmkansızı denedim mutlu bir ütopyayı
Hiçbir işe yaramaz kalan kötü anılar
Hayal olarak kaldı inan mutlu sonlar
Kanla doldu bütün baktığım sayfalar
Bir kere gözüme bakıp beni anlasınlar