​

Yorgun ve hüzünlü akşamlarda 

Ay parladı durgun akan sularda 

Yayla çiçeği büktü boynunu sessiz 

Ve dalından bir yaprak düştü nedensiz  

Aşk ölümsüz şarkısını söylüyordu o gece 

Heybetli dağlar önünde eğildi onu görünce 

Ve apansız gökyüzünde kaydı bir yıldız 

Yayla çiçeği yüreğinde dilekler tuttu sayısız