65

Şeytanın ateşinden korksaydım dünyaya doğmazdım!

Bedene gizlenmiş şeytanlar tanıdım.

İnsan yaratılma erdemindeki güzelliğe bakındım.

Toz tanesi umudun kime neden verildiğini anladım.

Yaratana sığındım.

Hikayeler neyse ne!

Bir damla umutla insan oluşların hayranıyım.

Hissediyorum
Duyamıyorum

Görüyorum
Susuyorum

Sesleniyorum
Duruyorum

Bakıyorum
Anlıyorum

Dağların ardının şahidi yok mu?

Bin koyun saldım dağlara.
Kaçan kurtulsun.
Bir mağara oyuğu bulsun.
Biraz ot, biraz su,biraz nefes olsun.
Yaşamanın tadıyla ağızları tat,
Gözleri orman olsun.

Çoban sırayla kurban ediyor sürüyü
Arda kalanların başı öne eğiliyor
Kimse kimsenin yüzüne bakamıyor
Ardı ağıl, sağı ağıl, solu ağıl
Önü yem...
Sürü ağlamayı bilmiyor
Koyun anlamıyor
Keçi anlamıyor
İnek anlamıyor
Tavuk farketmiyor
Horoz; görüyor,duyuyor,duyuruyor,hissediyor
Kedi görmek bile istemiyor
Kaplumbağa gerekeni yapıyor
Bildiği masalı zevkle uzun uzadıya herkese anlatıyor

Koyunlar kurttan korkuyor
Bıçağı boğaza çoban dayıyor

Dağlarda serin havalar
Çobanların anası ağlar!

İnsana çoban mı lazımdı?
Babalar - analar çobanlarını evinde doyursa olmaz mıydı?

Fazlasının fazlası zehir olur "ömür" denen "güne!"

Gün gelir bir an, binlerce zindan eder bedende!

Zamanın sihirli değneği, sahibinin elinde!

İnsandan insana geçecek bir damla "güzel öz" değil de ne!?

Almayı bilip vermeyi bilmeyenlere...

İsimlerin sahibi henüz ad vermedi biline!

Hak mı
Halk mı
Hakim mi kırar kalemi bilinmez!

Okyanuslar damlayla taşmayı bilmez.
Varsın essin rüzgarlar,
Yunuslar, hortumun sesine gitmez...