​

Nakarat:
Yavaşça kaybolurum, yavaşça silinir adım
Geriye kalan bir hüzün, gözümde bir kırgınlık
Beni sorarsan, ben de kayboldum zaten
Gerçekten kimseyi görmedim, sadece gölgem
Verse 1:
Sokakta soğuk, içimde bir fırtına
Her adımda kırılırım, ama hep kalkarım bir şekilde
Geceyi gördüm, sabahı bilmem,
Gözlerim kapalı, sadece zamanın içinde
Yalnız yürüdüm, kimseyle durmadım,
Beni sorarsan, ben de kaybolurum aniden
Geçmişim karanlık, ışık yok önümde
Beni takip etme, yolum sadece sükût ve dert

Nakarat:
Yavaşça kaybolurum, yavaşça silinir adım
Geriye kalan bir hüzün, gözümde bir kırgınlık
Beni sorarsan, ben de kayboldum zaten
Gerçekten kimseyi görmedim, sadece gölgem

Verse 2:
Hayat dedikleri, bir oyun, hep kaybettim
Hep kendimle savaştım, bir yere varmadım, hepsi
Sözlerim kesik, yarım kalır cümlelerim
Çekmediğim acı, olmadı hayatımda
Yıkıldım ama düşmedim, belki de ben çok
Anlatamadım hiç kimseye bu acıyı, yok
İçimden geçip gitti yıllar, ben hep geride
Bir gün geri dönsem de, bil ki ben o eski ben değilim

Nakarat:
Yavaşça kaybolurum, yavaşça silinir adım
Geriye kalan bir hüzün, gözümde bir kırgınlık
Beni sorarsan, ben de kayboldum zaten
Gerçekten kimseyi görmedim, sadece gölgem