​

Kıta 1
Bir kâbus sandım bu acıyı
Çocuk kaldım, küçüğüm hâlâ
Önüme getirdiler cansız bedenini
Soğuktun anne, yüzün sararmıştı

Nakarat
Anne, sensiz ne yaparım?
Anne, elimi tut yine
Bebeğini bırakma yalnız
Bu hayat çok acımasız

Kıta 2
Deliyim şimdi, sesin suskun
Uzat bana, duysun kalbim
Açılan gözlerin boşluğa bakar
Yanında kimse yok, ben buradayım

Nakarat
Anne, sensiz ne yaparım?
Anne, elimi tut yine
Bebeğini bırakma yalnız
Bu hayat çok acımasız

Köprü
Seni cennete götürürüm ben
Üzülme, yolun yalnız değil
Kızın sarar seni sevgiyle
Topraktan açan çiçeklerle

Nakarat (tekrar)
Anne, sensiz ne yaparım?
Anne, elimi tut yine
Bebeğini bırakma yalnız
Bu hayat çok acımasız