​

Lise yıllarımdaydı, tuhaf bir öğretmen tanırdım.
Bir çoğu adını bilmezdi, ona Canlı cenaze derlerdi
İsmi Mesut Savaş'tı;
Lakin ne savaşıyordu, nede mesut tüm.
Pencere aralığından dalıp gidersiniz gözleri kayan bir yıldız gibi dönmüştü,
Bi yerlere takılıp yitirdi ruhu sanki çok zaman önce bilinmeyen bir yerde çoktan ölmüştü

Canlı cenaze, canlı cenaze
Ruh çökünce insan canlı cenaze
Yar gidince, ihanet edince
Son umutta düşünce karar yazı vurulur yüze

Bir kamikaze ydi ihanet ta yüreğine ,can evine isabet eden
Sevdiği kadını nı arkadaşının koynunda bulunca cehennem olmuştu cennet, ve ardından patlak veren binlerce cinnet...

Canlı cenaze, canlı cenaze
Ruh çökünce insan canlı cenaze...
Yâr gidince, ihanet edince,
Son umutta düşünce kara yazı vurulur yüze...