500

Ker bela Ker bela, bu nasıl bela,
Dokunur yüreğime, okunur sala,
Nasıl kıydın zalim, böyle bir kula?
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

Sendeki o nuru, görmedi gözler,
Muhammet, Ali yolunu gözler,
Fâtıma anan, kokunu özler,
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

Ümmetin mahşere dek, gözü yaşlıdır,
Katiller sanmayın, kâfir, haçlıdır,
O mübarek insan, İslam taçlıdır,
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

Ker belada tükendi, kurudu sular,
Zalim inmez attan, elinde yular,
Allaha yalvarır, çaresiz kullar,
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

İzin vermediler, geri dönmeye,
İmam açtı elini, döndü kıbleye,
O çoktan hazır, yalnız ölmeye,
Bu nasıl imtihan, Kurban Hüseyin!

Bastığın toprağa başım vursunlar,
Tereddüt edersem hesap sorsunlar,
İçimi ferahlatmaz nehirler sular,
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

Mahşerde, huzurda, şikâyet eyle,
Kimseye bu zulüm, yapılmaz böyle,
Nasıl kıydınız, derdiniz ne idi, söyle?
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

Sanki dün gibi acım dinmiyor,
Bir yudum su diye, ümmet inliyor,
O Muhammet torunu, sanki bilmiyor,
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!

İndi gökten melekler, içirdi şerbet,
Buda mı yetmez be, alınmaz ibret,
Sana Kevser suyu, hazırdır sabret,
Yerinde ben olsam, Kurban Hüseyin!