​

BİNBİR RENK
Süpürürken geçmişteki toz yığınını sessizce
Hangi elin soğuksa onunla dokun yüreğime
Isınırken anlarsın belki
Geçse de içimden binbir renk
Hiç biri titretmedi böyle
Çünkü senin bastığın yer yüreğim
Ve izlerin en derinde
Sevişsem de umursamadan cüretle
Dokunduğum her tenin günahları sende
Çünkü senin dirildiğin yer bedenim
Ve cehennemim her nefeste
Sözleşsem de içimdeki kimlikle
Sökemedim ciğerimden seni tek seferde
Çünkü benim öldüğüm yer bedenin
Ve esaretim her gidişte