7000

Nakarat]
Gece uzun, yollar dar, çıkış yok bu sokaktan
Gölgelerle dans ederken kaybolurum bir anda
Hangi yöne baksam aynı manzara karşımda
Kaçarım ama zincirler çözülmüyor asla

[Verse 1]
Karanlıkta yankılanır içimdeki fısıltı
Her köşede bir hikâye, yarım kalmış satırlar
Ruhum sıkışmış betonda, duvarlar hep yanıltır
Zaman akar da biz burada, kilitli kalır saatler

Düşlerime yoldaş olan eski bir melodiydim
Kırık notalarda saklıydı kalbimin ahengi
Sözler ağır, yüküm fazla, sırtımda tarih gibi
Ama hâlâ döner dünya, son sözüm kalır gibi

[Verse 2]
Gri beton, ışıksız semt, umutlar hep uykuda
Kime sorsam suskun bir yüz, cevapsız bir durakta
Hayat biraz risk demek, ben hep yanlış durakta
Ama öğrenir insan kaybederken her adımda

Hızlı koşsam da düşler hep bir adım önümde
Hayaller ince iplerde, kırılırken gözümde
İçimde bir savaş var, sessizce büyür günde
Ve her gece kaybolurum bu bitmeyen döngümde

[Köprü]
Hangi rüyaya sığınsam, gerçekler hep yakalar
Beni burada bırak, gölgeler benimle kalır
Her an bir çıkış bulsam da yolumda diken var