600

Bir adam sokak ortasında
Terk edilmiş ve yalnız
Adımlarını takip eden yağmur yağarken üzerine, bir kadın!
Gülen, terk eden ve bunun için üzülmeyen.

Tüh! Yazık oldu o sevgiye ama bitmişti çoktan içinde.
O kadın benim, konuşmayın arkamdan!
Gerek yok vicdanım affetti beni çoktan.

Bebeğim yazmışsın adıma şarkılar, yolla ben de dinleyeyim
Sonuçta o sözleri yazdığın kalem benim hediyem sana, değil mi
Bekliyorum yolla hadi şarkılarını biraz güleyim
Unutma ben yalnız egomu tatmin ederim

Tamam, dur!
Vicdanım o kadar da yok değil, üzgünüm bir tur da ben koyduğum için.
Hatırlar mısın kalp kalbe karşı der gülerdik
Çok manifestledik bak karşındayım şimdi!