ARABESK MÜZİK ŞARKI SÖZLERİ

Kıta 1

Gözlerimi açtım ama gece bitmemiş,
Zaman durmuş, saat seni terk etmiş.
Bir hayalin ucundayım, düş değil gerçek,
Sonsuz bir yalnızlık çökmüş üzerime ince ince.

Kıta 2

Duvarlar konuşmaz ama ben sustum artık,
Aynalarda yoksun, sesin duvarlarda yarım.
Karanlık bile benden kaçıyor geceleri,
Adını unutan kalbim hâlâ senin esirin.

Nakarat

Ben geceden uyanmamış bir yaralı düşüm,
Sensizliğe yazılmış, gözyaşından bir şiirim.
Ne sabah ister bu yürek, ne de bir teselli,
Sen gittin ya, ben kendimden de gittim geri.

Kıta 3

Sokağın lambası titriyor, tıpkı ben gibi,
Bir umut bekliyor hâlâ, dönersin belki diye.
Yağmur değil bu, gökyüzü de ağlamıyor,
Yalnızca içimdeki sen, susarak ölüyor.

Köprü

Bir gül gibi açtı acı, kalbimde dikensiz,
Ne sevdin tam, ne de bıraktın bensiz.
Eğer bu kaderse, yazan kör kalemmiş,
Beni sensizliğe değil, yokluğa emanet etmiş.

Nakarat

Ben geceden uyanmamış bir yaralı düşüm,
Sensizliğe yazılmış, gözyaşından bir şiirim.
Ne sabah ister bu yürek, ne de bir teselli,
Sen gittin ya, ben kendimden de gittim geri.

Kıta 1

Kül taneleri savrulur gönlümün gecesinde,
Göğsümde bir yabancı gibi titreşir adın.
Sensiz her dakika, saklı bir zehir içerimde,
Kirlenmiş umutlarımda doğan sönmez bu yangın.

Nakarat

Alevden gölgeye düşer her fısıltın,
Yüreğimde çarpar, keskin bir hançerin izi.
Bir damla gözyaşın, deniz olur bu kalpte,
Hasretinle boğulurum, kurtar beni sesinle.

Kıta 2

Ay solgun dudağında sıkışan son sözlerim,
Rüzgârımsın sen, savurur yanmış cümlelerimi.
Zaman donarsa eğer, tut ellerimden sımsıkı,
Küllerimizin altında yeşersin bir çiçek sensiz.

Köprü

Bir tek dokunuşun yeter, kır zincirlerimi,
Bırak kanıtsız kalsın bu keder fermanı.
Söndürülmüş hayallerden kur beni yeniden,
Alevinle gölgeme can ver, sadık kârımsın anı.

Nakarat

Alevden gölgeye düşer her fısıltın,
Yüreğimde çarpar, keskin bir hançerin izi.
Bir damla gözyaşın, deniz olur bu kalpte,
Hasretinle boğulurum, kurtar beni sesinle.

Kıta 1

Sönmüş sokaklarda adım adım seni ararım,
Kirlenmiş umutlarımda bir pınar gibi saklanırsın.
Yüzümde solgun tebessüm, içimde fırtına,
Her bakışın küle çevirir umut kırıntılarımı.

Nakarat

Ruhun yankısı bu gece içimde çınlar,
Her nefeste sensiz geçer günler, yanar.
Bir damla gözyaşıyla direnir bu kalp,
Hasretinle tutuşur, söndüremez kimse.

Kıta 2

Rüzgâr savurur adını unutulmuş duvarlarda,
Çürüyen aşkı yeniden filizlendirir kalbimde.
Ellerim boşluğa uzanır; sessiz çığlıklar,
Sensizliğin gölgesinde erir serin hayaller.

Köprü

Yıldızlar söner mi senin yokluğunda,
Sızlar mı ay ışığı, sensiz gecelerde?
Tut ellerimi, gel düşlerimizi kuralım,
Kara kederi sevdayla eritelim birlikte.

Nakarat

Ruhun yankısı bu gece içimde çınlar,
Her nefeste sensiz geçer günler, yanar.
Bir damla gözyaşıyla direnir bu kalp,
Hasretinle tutuşur, söndüremez kimse.

Kıta 1

Sönmüş sokaklarda adım adım seni ararım,
Kirlenmiş umutlarımda bir pınar gibi saklanırsın.
Yüzümde solgun tebessüm, içimde fırtına,
Her bakışın küle çevirir umut kırıntılarımı.

Nakarat

Ruhun yankısı bu gece içimde çınlar,
Her nefeste sensiz geçer günler, yanar.
Bir damla gözyaşıyla direnir bu kalp,
Hasretinle tutuşur, söndüremez kimse.

Kıta 2

Rüzgâr savurur adını unutulmuş duvarlarda,
Çürüyen aşkı yeniden filizlendirir kalbimde.
Ellerim boşluğa uzanır; sessiz çığlıklar,
Sensizliğin gölgesinde erir serin hayaller.

Köprü

Yıldızlar söner mi senin yokluğunda,
Sızlar mı ay ışığı, sensiz gecelerde?
Tut ellerimi, gel düşlerimizi kuralım,
Kara kederi sevdayla eritelim birlikte.

Nakarat

Ruhun yankısı bu gece içimde çınlar,
Her nefeste sensiz geçer günler, yanar.
Bir damla gözyaşıyla direnir bu kalp,
Hasretinle tutuşur, söndüremez kimse.

Kıta 1:

Son bir bakışın gölgesinde kırıldı duvarlar,
Sözlerin düştü geceye, yitik umutların arasına.
Adımların uzaklaştı göğsümde yankılanan,
Her çığlığın suskun kaldı sessizlik koridorunda.
Gözlerimde biriken yağmurun izleri,
Sensiz sabahlara yüklendi ayrılığın ağırlığı.

Nakarat:

Bu veda ağır, kül etti hayalleri,
Kalbim paramparça, tenhalıkta esir.
Sessiz veda düşer en derin yarama,
Çaresiz kaldım, söner mi bu izler?

Kıta 2:

Rüzgâr savurur adını boş kaldırımlara,
Sensiz her nefesimde eksik bir şarkı çalar.
Yarım kalmış sözler boğazımda düğümlenir,
Titreyen ellerimde kaybolur ellerin sıcaklığı.
Ayrılık düşer gönlüme buz gibi,
Isımaz bir daha bu yürek sensizliğe.

Nakarat:

Bu veda ağır, kül etti hayalleri,
Kalbim paramparça, tenhalıkta esir.
Sessiz veda düşer en derin yarama,
Çaresiz kaldım, söner mi bu izler?

Köprü:

Zaman geçse de silmeyecek izleri,
Yıldızlar söner mi senin yokluğunda?
Bir umut mu kaldı yitik hatıralarda,
Neyleyim bu yalnızlığı, sensiz anılarda?

Nakarat:

Bu veda ağır, kül etti hayalleri,
Kalbim paramparça, tenhalıkta esir.
Sessiz veda düşer en derin yarama,
Çaresiz kaldım, söner mi bu izler?

Acıyı nasıl hafifletirsin
Yüreği nasıl soğur insanın
Kor olması ne kadar sürer
Söyle bu yangının

Kaç şarkı anlatır derdini
Kaç sayfa teselli eder seni
Kaç kelimeye sığar sitemin
Sönmesi ne zamanı bulur
İçindeki bu ateşin

Susmak mı iyi gelir konuşmak mı
Ağlamak mı iyi gelir yoksa gülmek mi
Odaya kapanmak mı aşık olmak mı
Acıyı içine atmak mı yoksa ipe sermek mi

Feleğe bırakıp durmak mı
Hayata inanıp gitmek mi
Acıyı sil süpür etmek mi
Söndürür bu ateşini

Beni yalnız sen anlarsın
Bir bakınca gözlerimden
Anlayan yok
Ne olursun gel
Beni yalnız sen anlarsın
Bir tutunca ellerimden
Hiç tutan yok
Ne olursun gel
Hadi bir sor bana
Sor nasıl gidiyor
Kimseyi bilmem ama
Bana zor geliyor
Yoksa mani, yoksa engel
Gel hayırsız, hadi dön gel
Sen gidince kapanan kapılar
Sana açık, sen gel
Yoksa mani, yoksa engel
Gel hayırsız, hadi dön gel
Sen gidince kapanan kapılar
Sana açık, sen gel
Beni yalnız sen anlarsın
Bir bakınca gözlerimden
Anlayan yok
Ne olursun gel
Beni yalnız sen anlarsın
Bir tutunca ellerimden
Hiç tutan yok
Ne olursun gel
Hadi bir sor bana
Sor nasıl gidiyor
Kimseyi bilmem ama
Bana zor geliyor
Yoksa mani, yoksa engel
Gel hayırsız, hadi dön gel
Sen gidince kapanan kapılar
Sana açık, sen gel
Yoksa mani, yoksa engel
Gel hayırsız, hadi dön gel
Sen gidince kapanan kapılar
Sana açık, sen gel
Yoksa mani, yoksa engel
Gel hayırsız, hadi dön gel
Sen gidince kapanan kapılar
Sana açık, sen gel

Kıta 1

Sis sarar şehir sancısını, adım adım yiterim,
Yankılanır adın boş sokaklarda, çığlık çalar derinden.
Gözlerimde hüzün izleri, yüreğimde yaralı türküler,
Sensiz her adım bir ağıt, kaldırım taşlarına dökerim.

Nakarat

Sisli yollarda kayboldum, adını arar her nefesim,
Gecenin karanlığında ıslanır suskun hüznüm.
Bir umut fısıldar rüzgâr, döner mi geri sevdam,
Hasretinle yanarım, kül olur her vedam.

Kıta 2

Yağmur damlaları dokunur tenhalığıma usulca,
Yaralı bir güvercin misali, dönerim boş bahçelere.
Kalemim ucunda bir damla gözyaşı, çaresiz şiirler yazar,
Adın düşer kâğıda, solgun bir çiçeğe dönüşür anılar.

Köprü

Bir ışık ararım gecede, senin gölgeni taşır mı?
Karanlık çökerken gönlüme, çalar mı eski şarkımız?
Elleri ellerimde uzansa, söner mi bu yangın?
Sis dağılır mı sonunda, kavuşur muyuz o sabaha?

Nakarat

Sisli yollarda kayboldum, adını arar her nefesim,
Gecenin karanlığında ıslanır suskun hüznüm.
Bir umut fısıldar rüzgâr, döner mi geri sevdam,
Hasretinle yanarım, kül olur her vedam.

Söyle seven seveni hiç bu kadar üzermi
Dertleride boynuna boncuk gibi dizermiii
Sevgiyi bilmeyene aşkı anlatamamki
Seven bu gönlüme kocaman bir zararsın
Söyle bu sevdayı en son ne zaman andın

Adına dilekler tutulurmu sandın
yoluna adaklar adanırmı sandın
Bir gün bir zalimin insafına kalırsın
baştan yaratır seni şaşırır kalırsın
Eskiden olsa inan o haline acırdım
Söyle beni en son ne zaman andın

Seninde bir suçun yok sen ancak bu kadarsın
Sevenin yüreğine baştan başa zararsın
Her aşk bir gün bitermiş en sonunda anladım
Seven her zaman kalır sahtekarlar
gidermiş
Eskiden olsa inan gidişine yanardım

Adına dilekler tutulurmuı sandın
Yoluna adaklar adanırmı sandın
Yokluğunda denizler kururmu sandın
Birkaç izin vardı oda sahilde kaldı
Eskiden olsa belki yokluğuna yanardım

Gidene böyle yanmak aşkın kuralımıydır
Ateşlere dayanmak sevenin payımıydır
Mevlam bunuda yazar hiç yanına kalırmı
Gönlüm boş ver üzülme aşk yarası kalırmı.

Adına dilekler tutulurmu sandın
Yoluna adaklar adanırmı sandın
Bir bakarsın zalimin biriiine kaldın
Baştan yaratır seni şaşırır kalırsın
Eskiden olsa belki o haline acırdım

Gece gündüz hayalin benden hiç ayrılmadı
Beni sokakta geçen deli bile
anladı
Hırkanı gömleğini iki dilenci
aldı
Hatıranı saklamak anılara
zarardır
Söyle bu sevdayı en son ne zaman andın.

Kıta 1:

Karanlık düşerken hayatın yorgun omuzlarına,
Bir umut küresi parlar derinlerde, söner mi asla?
Sessiz çığlıkların ardından doğar her sabah,
Kirli sokaklarda dahi yeşerir inancın tohumu.

Nakarat:

Kırık zincirler düşer umudun ayak izine,
Her adım bir şarkı, her nefes yeni bir umut.
Gecenin karanlığı bile solsun bir gün,
Kalbimde yükselen güneş söndüremez bu umudu.

Kıta 2:

Yıkılmış hayallerin enkazında filizlenir sevda,
Solgun yüreklerde bile çalar yeniden yaşam davulu.
Rüzgâr savurur toz bulutlarını korkuların,
Gökyüzünde bir güvercin süzülür arzuların izinde.

Nakarat:

Kırık zincirler düşer umudun ayak izine,
Her adım bir şarkı, her nefes yeni bir umut.
Gecenin karanlığı bile solsun bir gün,
Kalbimde yükselen güneş söndüremez bu umudu.

Köprü:

Tut ellerimi, düşsek de kalkarız birlikte,
Gözlerinde saklı bir ışık var, yıkılsa da dünya.
Küllerimizden doğarız, yıldızlarla süzülürüz,
Umut var olsun yeter, gölgeler dağılır ufkumuzda.

Nakarat (Tekrar):

Kırık zincirler düşer umudun ayak izine,
Her adım bir şarkı, her nefes yeni bir umut.
Gecenin karanlığı bile solsun bir gün,
Kalbimde yükselen güneş söndüremez bu umudu.

Ahım Üzerine Olsun

Kıta 1:
Ahım üzerine olsun,
Sen beni o sokakta bıraktın ya,
Bir sokak lambası altında ağlattın ya,
Ahım üzerine olsun.

Kıta 2:
Sen benim yüreğimi parçaladın ya,
Gözlerimi kan çanağına çevirdin ya,
Bir gecede silip de attın ya,
Ahım üzerine olsun.

Kıta 3 (Devam):
Ben seni ömrüme yazmıştım,
Adını dualarla kazımıştım,
Sen beni bir yabancı sanmıştın,
Ahım üzerine olsun.

Nakarat:
Ben sana gönlümle geldim,
Bir ömre seni diledim,
Sen yokluğunla ezdin geçtin,
Ahım üzerine olsun.

Kıta 4:
Bir gün düşer yolun oralara,
O sokak lambası bakar sana,
Benim halimi anlarsa o da,
Bil ki, ahım üzerindedir hâlâ

AŞK OLUNCA MEŞK OLUNCA
DERDİN BANA DERD OLUNCA
YİNE BU YÜREK YANGININDA

GECE ÇÖKÜNCE
KEDERLENİNCE
YARİM BENİ TERKEDİNCE
AĞLARIM ARKANDAN SESSİZCE

GİDERİM ÜZÜLME, BU AŞK BİTİNCE
Bİ BÜYÜK DEVİRİRM
SENDEN BANA KALAN SON ANIYLA
ÖMRÜMÜ GEÇİRİRİM

AŞK BİTİNCE BEN KAYBEDİNCE
BU ÖMRÜ YİTİRİRİM

Karanlık geceler gizler gözyaşlarını
Kimseler duymadı sesiz çığlıklarını
Ninilerle uyuttun sevgin ile büyüttün
Yılmadan usanmadan yıllarca anne

Nakarat
Göz yaşımı silendin derdimi anlayan dın simdi yapa yanlızım sensizim anne
El oğlu gurbet gibi sessiz karanlık gece yapa yanlız kimsesiz üşüyorum anne
Anne yanıyor canım buz tutu sıcak kanım Gülen gözlerim kanlı yaş döküyor anne olmaz anne gibi yar yağdı yüreğime kar sensiz heryer son bahar kış gibi anne

Hayat esti savurdu ayırdı bizi kim yazdı anlımıza bu yazımızı
Kimseler duymaz sessiz çığlığı mızı çektiğimiz çileler bize kar anne