RAP MÜZİK ŞARKI SÖZLERİ

Intro]
Geceyi deldim yine, tek başıma yolumda
Karanlık dostum oldu, düşlerim avucumda
Sustum sandılar, ama içimden bir fırtına
Ben düştüysem bile, kalkarım her adımda

⸻

[Verse 1]
Söylediklerin boş, ben duymam artık
Kalbimi yaktın ama güçlüyüm, fark et
Aynada göz göze gelince kendimle
Görürüm kim var yanımda gerçekten

Savaşmadım kolayla, seçtim zoru
Bileğimde değil ama yüreğimde mor
Dedikodular havada, bırak uçsun
Ben sustuğumda bile dünyam konuşur

⸻

[Nakarat]
Yolumdan dönmem, sussam da sen dinle
Adımı yazdım sert esen her ritme
Kalbimde kırıklar var ama parlıyo’
Ben ateşim, üstüme benzin dökülüyo’

Yolumdan dönmem, bu benim hikayem
Ne yarım kaldım, ne de pes ettim diye
Düştüm, kalktım, şimdi sırada zafer
Benimle uğraşma, kalbim diken diken!

⸻

[Verse 2]
Ne masal dinledim, ne prens bekledim
Kendimle savaşıp kendimi sevdim
Kimseye eyvallahım olmadı hiç
Düşmanım bile saygı duyar sessizliğime

Yalnızlık öğretmenim, beat’ler yoldaş
Kalbim kırık ama sözlerim savaş
Üzerime geldikçe büyüdüm ben
Her yara bana yeni bir şiir demek

⸻

[Nakarat - tekrar]
Yolumdan dönmem, sussam da sen dinle
Adımı yazdım sert esen her ritme
Kalbimde kırıklar var ama parlıyo’
Ben ateşim, üstüme benzin dökülüyo’

Sabrım yok, beklemem yarın yok (yarın yok)
Geceler uzun ama çıkış yolum yok (yolum yok)
Kalbimde derman yok yerin yok yerin yok)
Yıkıldım ama hiç pes etmedim zaman yok
Zaman yok

Düşerken de gördüm hepinizi gülerken, de
Her kelime darbe, beynime işlerken.
İçim yanar, duman dolar ciğerden ciğerden
Benim sabrım yok, bak doldum gerçekten
Gerçekten

Kurşun gibi sözlerim hedefe gider, kime girer bilmem
Kimine göre rap, bana göre bir lider.
Zaman akar, kaybolur gider ömür ellerimden,
Çünkü hayat hep çalar cebimden cebimden

Karanlık sokaklar, her köşe başı tuzak,
Hayat poker masası, blöf dolu bak bu zar.
İhanet yakın, menfaatte bir o kadar uzak,
Benim sabrım yok, şansım yok kaybedemem

Kaç gece uyumadım, kafamda plan,
Bu şehrin ışığı kör eder insanı inan.
Tek derdim yolum, kimseyle yok alakam,
Hedefime kitliyim, takmam veririm bir selam

Sabrım yok, beklemem yarın yok (yarın yok)
Geceler uzun ama çıkış yolum yok (yolum yok)
Kalbimde yara var, derman yok (derman yok)
Yıkıldım ama hiç pes etmedim zaman yok
Zaman yok

Endişeli içimdeki boşluk yaşıyorum değilim hiç hoşnut yalnızlığın ortasın elimde bir avuç kaygıyla koşuyorum ayağım engellere takılsada coşkuyla yarını kazanmanın aşkıyla.

haklısın geçmişim birazcık karanlık
içmişim her boku içimiz geçmiş
bitmişiz ama hiçliğin içinden çıkıp gelmiş gibiyiz

yeniden doğdum ruhum bedenim ellerim
kentsel dönüşüm gibiyim
aklım hala aynı tek tipim insanım meskenim sokaklar
eksenim belirsiz yörüngem kayıp
yaptığım ayıplar ‘ ayıplar ayıp ‘
sayıklar adını tonlarca serseri
gezdim her yeri görmedim sen gibi birini
affet demem beni affetmen için çabalamam
her şey boş bende boş verdim boş
sanarsın bunların hepsi kolaydı
insanlar gelip geçici anılar kalıcı
fotoğraflara kıyamadım kendimi yaktım
iskenderun bağımlı şehri bende bağımı kestim
marketten 2.5 litrelik pepsi alıp ‘ vur vur vur ‘
daha geçmiş 5 dakika oysaki hissettirdi 10 saat gibi
seçimler pisleti beni isterdim sade bi yaşam
isterdim sadece isterdim gerçeği bilmeyi
olmadı hiç bişey istediğim gibi
yaparım bildiğim gibi
olurum kendim özenti olamam piçler gibi
yaratım elimle yaratık her seferinde dedim ki bu son artık
bu son artık

gelmiyor sonu bilmiyom yolu
neydi ki başlarken konu
yaptım bildiğim doğruyu
her şey ondan oldu
doğrular doğruyken
yanlışım oldu
bi çok kez yanıldım doğru
olsun bu benim yolum ve bana göre her şey doğru
her şey doğru

geçmişim karamsar evet biliyorum yanlışlar hatalar evet
salakça kararlar geçiyor günlerim bi şekil kalemi kağıda bağlayan bileğim

tek kalmak seçenek yalnızlık ise müebbet hapis gibi
tonlarca insan var hepsinin içinde yalnızım
belki ben yanlışım bu yüzden yalnızım
düşündüm her yolu yine de çıkamam içinden her gece içime dert olur
içerim pert olup berduşum yada bi keşim sikimde değil bak yaşamak
anlatim yaşamı yaşam bak ibaret yalandan hepsini yaşlanıp anlamak

Sokaklar anlattı bana kim sadık, kim hain,
Her adımda yankı var, ayakta kalan sağlam bi’ beyin.
Dost dediklerim gitti, arkamdan sus pus oyun,
Ben kalemle savaştım, elimde mikrofon – silah koyun.

[Verse 2]
Yalancı maskeler, gülüşlerin altı çukur,
Gerçek olmak zordur, karakterin varsa gurur.
Sistemi kandıramam, ama kendimi de satmam,
Yazdığım her satırda ben varım, yalanı yakmam.

[Verse 3]
Çocukken hayal kurduk, büyüyünce kurşun sıktılar,
Üstüm tozdu hep, yapardık çamurdan oyuncak
Yine de içim soğuk, cebimde kış gibi yemin,
Ben gecenin çocuğuyum, uykusuzluk benim dilim.

[Verse 4]
Baba figürü eksik, sokak anlattı adamlığı,
Bir gün düşersen, kalkmanı beklemez kimse, anla bunu
İhanet cebindeyse dostun bile seni satar,
Ruhumda travmalar, bu yüzden gözüm hep kara

[Verse 5]
Her beat bir mezar taşı, her sözüm bir feryat,
Rap benim kurtuluşum, yoksa çoktan derdim bayat
Psikologlar çözemez bu kafanın içini,
Benle aynı yolda yürü, anla hayat filmini

[Verse 6]
Uyuşmayan ellerimle tuttum kalemi kanla,
Yaşamaksa cehennem, ölmek cennet anla.
Ben dibe batmadan öğrendim kim gerçek kim maske,
Bu şehir gri dostum, güneş bile kaçak bende.

[Verse 7]
Sansar’ın ruhuyla yazdım bu gece bi’ manifest,
Bu sadece rap değil, içimde patlayan protest.
Kırılmış kalbimle değil, hırsımla yazdım her satırı,
Beni anlayan az olur, çünkü bu dert – sokak kalıbı.

[Verse 8]
Dilimde paslı sözler, boğazımda dert saklı,
İçimde çığlık var, dışımda sessizliğin ağıdı
Beni susturamaz kimse, yazdığım her cümle aykırı,
Dünya adaletsizken bu koşturmaca neyin çabası

[Verse 9]
Kimi lüksle boğulmuş, kimi açlığın peşinde,
Hayat bir kurşun gibi, kimini deler geçer, kimine denk.
Ben çatlak sokak taşında buldum kimliğimi,
Yırtık ayakkabılarla bastım sisteme, dinle beni.

[Verse 10]
Bu son verse değil, bu sadece başka bir yara,
Her düşüşümde öğrendim: bu dünya acı ve kara
Rap’te siper aldım, gerçekleri kustum saflara,
Yaşadığım her satır, iz bıraktı asfaltlara


Son sözüm bu, dinle; sustuklarım mezar gibi,
Yalnızlıkla yoğruldum, dostluk sadece ezber gibi.
Bu sokaklar büyüttü beni, ne devlet ne de kitap,
Filistin ağlarken uzaklarda, hangi barış bize hitap?
Koca dünya ve boş insanlar
Boşa göz yaşı ve de feryatlar

Gazze sokakları sessiz, gökyüzü duman,
Çocuklar oynayamaz, kulaklarda patlama zaman.
Filistin’de umut bile sınırdan geçmez ki.”
Bir yanda hayat, bir yanda yıkımın resmi,
Gözünü aç ve de uzat bi yardım eli

Kirli gelir yüz yakar

Kendi kendime başardım,
Kimse yanımda yokken yazardım,
Gülüp geçenler şimdi uzaktan,
Bakıyor, evet… herkes pişman.

Sözüm yok, kimseye darılmam,
Sustum, yuttum, ama yıkılmam,
Yalnız yürüdüm, yıldızlara vardım,
İnanmadınız ya, şimdi inanın.

Gece gündüz fark etmezdi, yazardım
Derdimle baş başa, içimde kasırga vardı
Olmazdediler, güldüler yüzüme
Şimdi o yüzler ekran başında şaşkın

Ayakkabım eskiydi, yolum diken
İçimde bir volkan, bastıysam neden
Sırtımı döndüğüm herkes suskun
Ama ben susmadım, koştum, koştum!

Yalnız kaldım ama eksilmedim
Kimseden medet ummadım, ezilmedim
Beni yok sayanlar şimdi nasılsınız
Geç kaldınız, ben çoktan ışıldadım


Kendi kendime başardım,
Kimse yanımda yokken yazardım,
Gülüp geçenler şimdi uzaktan,
Bakıyor, evet… herkes pişman.


Dost sandıklar maske takmış
Yüzüm gülerdi, içim yanmış
İhanet diz boyuydu o sokakta
Ama ben yürüdüm, tek tabanca

Sıfırdan geldim, şimdi milyon
Her satırım gerçek, yoksa yalan dolan
İnancım tek sermayemdi
Ve şimdi sahnedeyim, hepsi alkışlar peşimde


Kendi kendime başardım,
Kimse yokken yıldızları çaldım,
Yalnızlıkla dost oldum zamanla,
Şimdi hepsi arkamdan bakmakta

Kendi kendime başardım,
Kimse yanımda yokken yazardım,
Gülüp geçenler şimdi uzaktan,
Bakıyor, evet herkes pişman.

lgeler altında yürüdüm bu yol,
Karanlık içimde patlayan bir volkan.
Favela sokakları, kanlı bir oyun,
Her köşe başında yankılanır solgun.


Düşman bakışı içimde derin sancı,
Gece çökerken ruhumda hep yangı.
Barut kokusu, yüzümdeki çizgi,
Hayat bu şehirde zehirli bir gizli.


Aşkın gölgesi düştü duvarlara,
Adın kazılı kaldı bütün yaralara.
Sen gidince sustu bu koca sokak,
Kalbim pas tuttu, yüzümdeki yaprak.


Bir elimde umut, bir elimde nefret,
Sözlerim kurşun, kalbimse hasret.
Gece yarısı silah sesleri iner,
Favela bağırır, kader yine tiner.


Düşman adımları sessizce yaklaşır,
Kalbimde bir öfke, gözümde savaşır.
Yağmurla yıkanır kirli kaldırımlar,
Gözlerimde kaybolur bütün anılar.


Şehrin karanlığı üstümü sararken,
Gölge gibi dolaşır düşmanlar erken.
Aşk bir kurşun gibi saplandı bana,
Sokaklar anlatsın dertlerim sana.


Favela duvarında grafiti haykırır,
Bu şehir kan kusar, kuralı aykırır.
Aşkı kaybettim, kinimle yoğruldum,
Gölgelerin içinde adını doğruldum.


Hayaller zincir, kalbim bir esir,
Düşmanım gülse de ben hep delirdim.
Kaldırım taşları benim defterim,
Her çizikte geçmişimi getirdim.


Sokakla büyüdüm, susarak konuştum,
Karanlık gecelerde hayata dokundum.
Aşkın izi kaldı paslı bir kapıda,
Yazdım acılarımı kırık bir rap şarkıda.


Bu yolların dili, kanla yazılmış,
Favela hikâyesi hep ayaz kalmış.
Düşman, aşk, sokak; içimde kavga,
Yine tek başıma kayboldum sabaha.

[Nakarat]
Bu sokak nefesim, kanımda barut,
Favela yanıyor, içimde bir umut.
Aşk da düşman da beni yaraladı,
Karanlık gecede ruhum kanadı

Kudurun durmayın başarı dedim bi top oyunu değil bu bi vizyon ederim hipnoz ilizyon ürünü ful izliyor gizli O hızlı OL zamanım yok daralır buralar oyna oyunu kuramı çekiyon kralı biliyo hepsimi geliyor gene mi beni geriyor deniyor sınırımı bilmiyor kuraları dinliyor kıvamında inliyor gecemin içine geliyor nedeni bilmiyom iyice doluyoz dolaylı yoldan kafayı yiyom iyice giriyor beynime içine doğru bi geceye çekiyor beni bu bokun içine neyse ne derdi olur dünya döner hepsi çakalın peşinden gider çakılır yere hepsini topla getir bana yeni bi devir açılır kapılar kapanır demir hepsini getir oyunun boyutu bu

Kuralları kendin koy ve doğrul
" Hadi hadi zaman senin elinde"
Oyuncaksınız siz hepiniz KUKLA
" Hadi hadi zaman senin elinde "
"kaybetme"

Kafamı dinlerim gece ister sem
Gelirsin ayağıma burada herkesin
Kafası denk oyunu kurallıyla
Oynarsan yürürsün bizimle sonsuza dek

İşleri yoluna koyar oyna otunu soyunu bokuna soyunma hemen basitsiniz rezilsiniz tekler geçerim hafifsiniz olay bu mu değil kolay mı bu değil sorun mu bu değil sorumlu bulunursam işlerden atalarım bana korkma der fişlenmiş sem piçler den kaçmam ben " Kaçmam ben Kaçma der kaçma der "

Hepsi birer korkak bir birinden sallar
Hepsi çalıp çırpar nefsine hakim olamaz
Yakışır mı bu popüler kültürünüze cahilce
Yakışır mı bu delinin birine adice

Hatalarla büyüdüysen gerekçelere yürü
Kalem herşeyden keskinse nerde özü sözü

Hepsi korkak anca lafta hiçbirini takmam kafaya yarınım yok abileriniz kaşınır hepsini salla kafana girer anca maddeler buna zorlar seni abiler hepsi adiler karşılarına çıktım ve altlarına işediler kaçıp gittiler deliklerine iliklerine kadar korku dolular bunların hepsi sözde abiler özür diler delikanlı piçler kanlarında var onursuzluk takma kafaya çok yoğun de geç kardeşlerinden biri abi çok yolsuzum tek bildikleri çalıp çırpma yaparsınız siz hile hurda abi yapamadık hepimizi biçtiler nasıl yani sizimi siktiler
Hatır koymaya çalışmayın hepiniz gidin karışmayın karşımda bayıldı piçler sözde hasmım itler mahalle abisi gibiler bozunca karı gibi tripteler beni mi deniyon anlamıyom sınırlarımı zorluyor benimi tanımıyor yoksa korkmuyor çoluk çocuğa verdiği bokları kendisi yutmuş titriyor araya giti haspam bu deneme atışı vicdanım yok ispat istemez vukuatlar "Hepinizi yakarım acımam bi kan karışır elime vicdan doluyum izleri karış karış tenine işler önlem alamazsın güvenirsen illegal abilerine hayalperest hepsi kurar kafada filmi voltaj bol ne kadar hızlı kaçarsan okadar uzun bi yol bu filmin sonu beli değil götünüz atar kaçıp gidin delliklerinize iliklerinize kadar korku dolusunuz hepiniz boşsunuz lafa gelince kraldan farkınız yok neyse sizde abi olun hepinize hitap ederim yeni geldik karanlık sokaklardan buraya DAP dar olur hep RAP yaşamak için son sanşın zar atıp dene bi sağa bi sola dümeni kırıyom kafama göre yönüm nere hepiniz oraya kopya beleş önümden çekilin hele benim elim kolum mahküm kaleme kağıda anca cümleleri çalıp boş alıntı kopya şarkılarınızla devam edin

"bu işin sınırı falan yok moruk kafa süper ya içip içip dolan yeni bi olay yine mi kolay tek dumanlık ot SUPE SUPE SUPER OT
🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿 🌿
Kafaya kontak soğuk ara voltaj hoplat yakıp yakıp Bong"

Kavuşamadım ,
Gözü Kara gittim peşinden
Kurtaramadım ,
Yüreğimi Aşkın elinden
Dayanamadım ,alışamadım yar Zulmüne.
Yaranamadım ,iki yüzlü nankor haine
Yar olamadım
Susturamadim
Yüreğimi isyan hergece
Avutamadim..
Unutamadım...

Yüreğime zalim hükmeder. Yalanları aşkı zehreder
Bile bile yaktı seyreder umursamaz.
Olacağı varsa olmasın
En azılı düşman yar mısın?
Adımı da silsin anmasin
Vurdum duymaz.
Yar utanmaz
Masum yürek yerde kalmaz..

Hiç haberi yok ama şimdi anlar sesimden .
Tam oluyordu son nefese az kaldı derken
Amaçsız yorgun yaşanmıyor ölsem derken halimi gördü beni koparıp aldı senden
Nasıl dokunuş nasıl uyanış
böyle birden.
Al dedi senin hediyeni sök ızdıraptan.
Kalemine sür olacağı gör bir kağıttan.
Mucize benim kanatları açtım külümden.
Esirgemedi, el çekmedi masum kalpten.

[Verse 1]
Biraz zaman ver
Kafamın içinde var, onlarca düşünceler
Belki bi' günde yanar, duvarımdaki tüm resimler
Belki de yaralarım kanar, akar üstüme mermiler
Akşamüstü döküldüm sokağa
Sokakların her biri bir hatıra
Gece çökerken ben bi' başıma
Hayallerimin peşinde koşarken
Karanlıkta kaybolursam, dönemem belki bir daha

[Nakarat]
Karanlıkta kaybolsam da
Zihin zındanından yok mu bi' kaçış yolu?
Karanlıkta kaybolsam da
Benim içim ümit dolu
Karanlıkta kaybolsam da
Ben bu dünyanın kölesi değilim, gelir elbet bunun sonu

[Verse 2]
Sokaklarda yankılanır ayak seslerim
Her köşe bir hatıra kaybolmuş derin derin
Zaman geçtikçe ağırlaşır bütün bu yüklerim
Karanlık düşünceler içimde birikiyo'
Her adımda bi ses var, hayallerim yok oluyo'
Geçmişin gölgeleri peşimi bırakmaz asla
Her gece yalnızım sanki Dünya bana yasta
İçimde bi kıvılcım var, bi sorun var
Bu karanlıkta kaybolursam
Uyanamam belki bir daha

[Nakarat]
Karanlıkta kaybolsam da
Zihin zındanından yok mu bi' kaçış yolu?
Karanlıkta kaybolsam da
Benim içim ümit dolu
Karanlıkta kaybolsam da
Ben bu dünyanın kölesi değilim, gelir elbet bunun sonu

Saçlar jilet kaşlar çizik
Önce seni bı silmem gerek
Yaşaması meçhul unutması zor
Bir sigara dumanına sakladım
Sabahlara kadar bekledim seni
Bi' umut dönersin kollarıma
Sensiz bir ömür gećiremem gibi sanki bin hançer saplanmış gibi
Kaç kez öldüm dirildim bu şehrin sokaklarında