[Nakarat]
Dünya dönüyo' ama ben yerimdeyim,
Yüzümde maske, içimde yangın benimle mi?
Karanlık çökerken yıldızlar benimleydi,
Bu dünya sahte, gerçekler dilimdeydi.

[Verse 1]
Kaldım tek başıma sokak lambasıyla,
Rüyalar satılık, gerçekler hapsolmuş zamanla.
Kimin eli temiz, kimin kalbi saf?
Para konuşur, vicdan susar — yalanla.

Geceye sor beni, anlatır harbiden,
Düştüm, kalktım, yanımda kim vardı bilmeden.
Gözüm açık, hayaller kurşun geçirmez,
Kalemim silah, bu beat’le dile gelir hece hece.

[Nakarat]
Dünya dönüyo' ama ben yerimdeyim,
Yüzümde maske, içimde yangın benimle mi?
Karanlık çökerken yıldızlar benimleydi,
Bu dünya sahte, gerçekler dilimdeydi.

[Verse 2]
Her sokak bir labirent, çıkışı yok gibi,
İçimde fırtına, dışımda soğuk biri.
İnsanlar gülümser, arkandan iz bırakır,
Dost sandıkların bile sırtına iz çakar.

Zaman hızla akar, düşmanla aynı hızda,
Güvendiğin dağlar çökünce anlarsın aslı.
Her gün yeniden doğ, küllerinden yan,
Dünya benimle savaşırsa ben de ona meydan!

[Outro / Nakarat]
Dünya dönüyo' ama ben yerimdeyim,
Yüzümde maske, içimde yangın benimle mi?
Karanlık çökerken yıldızlar benimleydi,
Bu dünya sahte, gerçekler dilimdeydi

Aşk yollarında hevesim kursağımda
Ah inandım bir merhaba bir hoşçakala
Herkesten farklısın diyodu bi ses güya
Sen de herkes gibiydin hatta biraz fazla

Nakarat:
Dön desem de dönmezsin
Neyse, sen bilirsin
Bir yalansın, bilmezsin
Sever gibi yapıp gidersin

Kıta 2:
Kırılan sözlerin yanında
Yenildi hayallerim sana
Bir ümit bıraktım yarınıma
Gel desen gelirim, son bir rüyaya

Nakarat:
Dön desem de dönmezsin
Neyse, sen bilirsin
Bir yalansın, bilmezsin
Sever gibi yapıp gidersin

İnsan dedim, bir avuç dert, bir avuç hayal,
Gönül sızlar, gece iner, başlar bu sazın ahval.
Bir sevda bir türkü, umut taşır yarına,
Duygularla insanız, düşeriz aşkın sırrına.

Dertler dağ olmuş, umutlar yitip,
Gönlüm saz çalar, dertleri bitir.
Bir gün güneş doğar, yolumuz gelir,
Aman yâr, bu çile biter, biter.

Geceler boyu adını andım,
Yüreğimde kor, gözümde kandım.
Bir resim kaldı duvarda solmuş,
Sen gittin ya ben orda kaldım.

Nakarat:
Sevdanın yolu yokuşmuş meğer,
Düşe kalka yürüdüm yeter.
Bir sel gibi çağladım sana,
Sen durdun da ben aktım severek.

Ay doğar sensiz, yıldızlar suskun,
Adınla yanar her eski kokun.
Yel eser tenimde gülüşün gibi,
Kırık bir sazın son teliyim ben.

Nakarat:
Sevdanın yolu dikenliymiş yar,
Açtım içimde bin öksüz bahar.
Yandım da sönmedim, içtim kederi,
Sevdim seni kader kadar ağır…