Geceyle dost oldum, sabahlar hep geç kaldı,
Kime güvendiysem içimde bir parça kaldı.
Aynalarda kendimi görmemek için yaşlandım,
Yüzümde gülümseme yok, yüreğimde paslandı.
Her gün başka bir darbe, ama yıkılmadım hâlâ,
Kelimeler kazıyor içimi, gözyaşım anlatmaz bana.
Güldüğüm günleri unuttum, saymadım takvimi,
Zaten hangi tarih tuttu ki bana verdiği yeminleri?

Gecelere yazdım tüm kırık düşlerimi,
Yıldızlar şahidim, unuttum her sevdiğimi.
Kalbim paramparça, ama hâlâ atan bir yer var,
Ben ölmedim, sadece insanlara biraz geç güvendim bak.

Kalemim susmaz oldu, içimle konuşuyorum,
Ne dost kaldı, ne derman, aynaya düşman oluyorum.
Annem dua eder hâlâ, "Oğlum düzelsin" diye,
Ama yolumu çizen ben değilim, bu hayat öyle değil işte.
Bir çocuğun hayaliydim, şimdi bir adamın yıkığı,
Yıllar boyu içime attım, şimdi sığmıyor kırığı.
Ağlamadım ama sustum, daha derin iz bırakır,
Kendi içimde gömülüyüm, kimse mezarımı kazmaz artık.

Gecelere yazdım tüm kırık düşlerimi,
Yıldızlar şahidim, unuttum her sevdiğimi.
Kalbim paramparça, ama hâlâ atan bir yer var,
Ben ölmedim, sadece insanlara biraz geç güvendim bak.

Sesim yankı olur gece duvarlarında,
Bir şehir sustuysa, içindeki insan ağlar aslında.
Küskünüm yıllara, çocukluğuma,
Sırf büyümek zorunda kaldım diye kırgınım babama.
Kalbimde sayısız veda var, isimsiz mezar gibi,
Sanki her seviş bir ceza, her sevgi biraz deli.
Hayat dersi değil bu, bu baştan yazılmış cinayet,
Suçlu yok belki ama mazlum çok, bu yüzden sessiz isyan hep.

Sana söyleyemediklerimi rüzgâr aldı götürdü,
Bir gün dönersen, bu sokaklar hâlâ sürgün.
Ben burada, yıkık ama dürüst bir adamım,
Yalnız kalmayı öğrendim, çünkü sabretmem gerektiğini öğretti yaradanım

Gecelere yazdım tüm kırık düşlerimi,
Yıldızlar şahidim, unuttum her sevdiğimi.
Kalbim paramparça, ama hâlâ atan bir yer var,
Ben ölmedim, sadece insanlara biraz geç güvendim bak.

Ve şimdi ben, kelimelerle sarılmış bir yarayım.
Adımı bile unutsalar fark etmez…
Çünkü bu satırlar kalır geriye,
Ve ben ölüme inat, hâlâ yazmaktayım.

On yedimde duruldum körpe kaldı gururum
Tam yaşamayı sevmişken neden tekrar vuruldum
Sorun değil alışırım ama sonum olacaktı hatıraların
Seni başkasıyla biliyorken haram olacaktı yarınlarım

İstanbul'da nefes alırken Ankara'yla bozuşurum
Sen sakın üzme kendini ben kendimi avuturum
Dönersen geriye beynim yapma dur diyecek
Seni delicesine seven kalbim bunu nasıl hazmedecek

Hatıralarında yetmiyor bana sen lazımsın
Yorma güzel gözlerini akmasın tek bir yaşın
Hani paramparça olan kalbimi sen saracaktın?
Haklısın ben yine iyi bildiğin dilarayım hala safım

Silemediğin gibi değil bildiğin gibiyim iyiyim işte
Dilek ağacında sallanan tek şey gül olmayacak bu gidişle
Yetmiyor olmuyor nefes vermiyor hiç bir oksijen
Benim gururum kalmadı ne olursun geri gel

Bana ettikleruni
Anlattım Allah'ıma
Yazik oldu bir ömür
isyanım kara yazima
Sevseydin gider miydun
Gurbetin ocağina
Sen de göreceksin elbet
İhanet nedir sevdiğum
oy aman oy

Koyverdun gittun beni ellerin yuvasına
Sözlerin deli etti beni ne olur anlasana
Gözlerim sel oldu artık geliver yanıma
Gel de gel artık sevdiğim yollarımız ayrı olsa da

Hep sen mi edeceksun bana ihanetini
Nasıl ödeyeceksun aldığın ahlarimi
Yüz yüze gelecegiz yalanlarin hazir mi
Mahser de karşıma cikma helal ettim hakkımi
oy aman oy

Bana ettikleruni
Anlattım Allah'ıma
Yazik oldu bir ömür
isyanım kara yazima
Sevseydin gider miydun
Gurbetin ocağina
Sen de göreceksin elbet
İhanet nedir sevdiğum
oy aman oy

Gözlerin gözlerime değseydi eğer
İnan bana yanlızlıktan korkmazdım
Ellerin ellerimi tutsaydı eğer
Sokak hayatına tutsak olmazdım

Sözümü tutamadım kendimi koruyamadım
içimde ki o sabiye kahraman olamadım
Bana verdiğin sözleri unutmadım hepsini
Kalbime yazdım asla avutamadım kendimi

Aylar geçti yıllar geçti
Sen gibi sevemedim kimseyi
Sen ve ölüm arasında kalsaydım eğer
İnan bana ölmeyi isterdim
En güzel duyguymuş sevildiğini bilmek
O duyguyu henüz hissetmedim

O gözlerin artık heyecan vermez oldu
Sabahlarım belli de geceler geçmez oldu
Odam sensiz ve sessiz mektuplarla doldu
Dertlerimi unutup gelmek istediğim yolumdun

Gözlerin gözlerime değseydi eğer
İnan bana yanlızlıktan korkmazdım
Ellerin ellerimi tutsaydı eğer
Sokak hayatımı esir almazdı