Evler, arabalar, uçan halılar
Kafamda dönüyor dumanlı masalar
Ne yapıyorum ben, kimim bilmiyorum
Dünya dönüyor mu, sanmam, uyuyorum

Kırmızı bir balon, patlarsa ne olur
Bahçede bisiklet, zinciri de yoktur
Sokağın başında uzaylılar bekliyor
Kumbaram boş ama kahkaha atıyorum

Evler, arabalar, çatılarda yıldızlar
Kapat ışıkları, bu gece boş hayaller var
Evler, arabalar, saçma sapan rüyalar
Takıl kafana göre, bu dünya da yalan zaten

Eskiden vardı bir hayalim
Şimdilerde yokki mecalim
Ne olacak benim hayalim
Sensiz ne olacak benim halim

Bir zamanlar umutluydum mutluluktan
Şimdilerde korkuyorum yoksunluktan
Acıtsada kaçamıyorum onsuzluktan
Nasıl çıkarım şimdi bu boşluktan

Unutamam ki seni hiç bir zaman
Sensizliğe alışıyorum, yalan
Geri gel sensiz kanıyor yaram
Sensiz geceler bana haram

Burası Hastane değil yalan yuvası

Bu doktor yalan makinası

Neler oluyor niye kimse bilmiyor

Hemşiresi Rahipi Komseri bitmiyor

Şimdi de Rektörü geliyor

Kaç Baba kaç

Bırak yalanı dolanı Rektörlük elden gidiyor

Birde çocuk geliyor

Eywah karın duymasın

Hastane başına yıkılmasın

Kaç Baba kaç

Burası Hastane değil yalan yuvası

Bu doktor yalan makinası

Bitmiyor entirikası

Polis kaç Rektör kaç karım kaç çocuk kaç

Kaç Baba kaç

Uzun bir yoldayım,
Kimsesiz ve yalnız.
En son vedalaştığımız,
O eski banktayım.

Ben orada kaldım
Sen arkana bile bakmadan gittin.
Aşkımız, hayallerimiz
Eski bir geçmişte kaldı.

Geçmiş geçmemiş,
Yıllar sonra anlıyorum.
Sensizliğin sancısı,
Hiç bu kadar derinden vurup geçmemiş.

Geçmiş geçmemiş,
Yıllar sonra anlıyorum.
Sensizliğin sancısı,
Hiç bu kadar derinden vurup geçmemiş.