Dağılsın saçların bu sonbahar rüzgarında
Sararan yapraklar dans etsin bakışlarında
Tut elimi ve gözlerimin içine bak
Yapayalnız kaldığım bu şehrin sokaklarında

Bir ben kaldım ıssızlığın ortasından
Bir sen kaldın gecenin karanlığından
Hayallerim ve sessizce süzülen
Bir damla yaş kaldı gidenlerin ardından

Yakıp geçti yüreğimi öylece dökülüverdi
Tutamadım ellerimin arasından kayıp gitti
Nasıl da sevindi bu şehrin sokakları
Yağmura hasret çorak topraklar gibi

sen gidince ay bile küstü dünyaya
sensiz güneş nasıl doğar anlamıyorum
düşer hayalim akşamüstü deryaya
gözümdeki yaşlar donar ağlayamıyorum

duman duman olmuş bu şehrin
yalan yalan dolmuş gözlerin
hangi gönül bırakıp gider yarin
bunu kendime bile soramıyorum

ölenleri kaçırdık kalan sağlara
kıyıları döven dalgalara
ah o gözlerinden akan nura
gittin ya artık bakamıyorum