1000

Bent 1
Geceye düşer adımın gölgesi,
Kaldırımlar anlatır benden eski.
Rüzgâr, cebimde saklı bir mektup,
Okumadan yırtar her heceyi.

Bent 2
Sokak lambası titrer, ismin kadar,
Bir taksi camında buğulu anılar.
Saatler yavaş, ben hızlı yaşlanır,
Bir şarkı başlar, sen orada kalır.

Ön-Nakarat
Bir kapı aralık kalmış içimde,
“Döneceğim” demiştin gizlice.
Şimdi her adımın sesi
boşluğa çarpıp geri döner.

Nakarat
Şehrin uykusu ağır, gözlerim ayık,
Kalbim sorma, bütün yolları sayık.
Beni sana çıkaran sokaklar sustu,
Yalnızlığımın haritası sensin, unutuşun puslu.
Şehrin uykusu ağır, ben uyanık,
Adını fısıldar her kırık kaldırım taşı.
Dönersen bir gün, kapım açık,
Yine aynı yer, aynı şarkı.

Bent 3
Vitrinlere dizilmiş eski hatıra,
Bir fotoğrafta kalmış gülüşün hala.
Yağmur iner, toplar izlerini,
Bir ben kalırım, silinmez gölgenin.

Köprü
Belki sabaha, bir martı çığlığı
dokunur yüreğimin pasına.
Belki de susar içimdeki liman,
Gemiler kalkmaz, sözler ıssız ada.

Son Nakarat
Şehrin uykusu ağır, gözlerim ayık…
Kalbim sorma, bütün yolları sayık…
Dönersen bir gün, kapım açık—
Yine aynı yer, aynı şarkı.

Bitiş
Şehir uyanır, ben susarım,
Adın kalır, ben dururum.
Bir sonraki geceye, seni yazarım.